Kerstavond begon al met een raar voorgevoel, ons huis hadden we op tijd in orde maar ik had het gevoel dat deze kerst wel eens anders dan anders zou kunnen verlopen.
En ik kreeg gelijk...helaas.
Eerst kregen we Vrijdagavond het bericht dat manlief moest werken en we dus beide kerstdagen apart door moesten brengen, nu had ik al zo'n voorgevoel hierover want ja het is druk en we waren tot nu toe nog niet aan de beurt geweest dus het zat er een keer aan te komen.
Vrijdagavond zijn we de buren nog even langsgegaan met een zelfgemaakte kerstgroet.
Even bijkletsen en fijne dagen wensen.
Het was gezellig en we hebben gelachen.
1e kerstdag ben ik bij mijn familie geweest en het was een hele gezellige dag.
We waren met zn allen bij het gezin van de broer van mn moeder in Giethoorn
Het kanaal voor het huis lag dicht en we konden het ijs op, een echt winters plaatje.
Mijn oom en tante hebben een vijver en daar gingen we met de kinderen op, helaas had niemand de schaatsen meegenomen, ik ook niet de mijne moesten geslepen worden maar dit was erg kort dag dus helaas nog niet op de schaats gestaan.
We hebben heerlijk gegeten en samen de film bekeken die mn oom had over hun reis op de motor door Amerika, wat een geweldige reis en wat een prachtige film.
Iedereen ging naar huis en ik stond nog even met mn tante te kletsen en we gingen nog even sieraden bekijken want mijn tante verkoopt prachtige sieraden en ik heb weer een hele mooie aanvulling op mijn verzameling.
Toen stond ik nog even te kletsen met de jas aan en toen ging de telefoon.
Mijn buurvrouw, vroeg waar ik was en ik moest niet schrikken maar ze reed achter de ambulance aan, onze buurman van een huis verderop waar we dus Vrijdag ook even een kerstgroet hadden gebracht was in elkaar gezakt en onderweg naar het ziekenhuis.
We spraken af dat wanneer de buurvrouw naast ons weer thuis zou zijn en info had mij zou bellen en ik zou daar even heen gaan om meer te weten.
En zo gebeurde het, ik kreeg een telefoontje en ben er heen gelopen.
Daar kwam het vreselijke nieuws dat de buurman een tumor in zn hoofd heeft en dat het er niet goed uitziet en ze een zware tijd tegemoet gaan...
Verschrikkelijk!!
Wat een vreselijk bericht voor mn buurvrouw en haar man.
Ik ben bij de buren gebleven totdat onze buurvrouw met haar zus en zwager vanuit het ziekenhuis kwam en wat zie je dan een gebroken lief mens.
We hebben tot 1uur bij elkaar gezeten en beloofd dat ze ten alle tijde mag bellen, vragen of wat dan ook.
Het moment dat ze alleen naar huis ging voelde zó ontzéttend vervelend en verdrietig.
Een spannende tijd van onderzoeken breekt nu aan en als ik haar zie doet mn hart pijn...
Wat een rare kerst en zo verdrietig.
En dit zal vast niet de enige familie zijn die nu in de ellende zit...
Mijn gedachten gaan uit naar al die mensen die zo vreselijk in de put zitten en met vreselijk nieuws moeten dealen!
Lieve groet,
Inge...
No comments:
Post a Comment