De gezelligste dag van het jaar...

Dat is voor mij oudejaarsdag, kan het niet verklaren maar ik vind 31 december de leukste en gezelligste dag van het jaar!!
Misschien omdat het de laatste is, de tijd die achter ons ligt, en we weer een nieuw jaar voor ons hebben?
Want ik vind 1 Januari dus de minst leuke dag van het jaar, het betekent het einde van de gezellige tijd die er was. En weer een HEEL jaar, niet wetende wat ons te wachten staat.
Wat op zich best spannend is maar het beangstigd me ook wel eens...
2011 was op 1 punt bijzonder, Cem is in ons leven gekomen en wat was hij welkom, we genieten met volle teugen, het is een heerlijke Dog.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en een gezond, liefdevol en creatief 2012!!

Wijnand & Inge

Poot van Cem

Het meisje met de zwavelstokjes

Het beroemde sprookje van Andersen over een arm meisje.


Het was afschuwelijk koud, het sneeuwde en het begon donker te worden.
Het was ook de laatste avond van het jaar, oudejaarsavond.
In die kou en in dat donker liep er op straat een arm, klein meisje, zonder muts en op blote voeten.
Ze had wel pantoffels aangehad toen ze van huis ging, maar dat hielp niet veel... het waren heel grote pantoffels, haar moeder had ze het laatst gedragen, zo groot waren ze, en het meisje had ze bij het oversteken verloren, toen er twee rijtuigen vreselijk hard voorbijvlogen.
De ene pantoffel was niet te vinden en met de andere ging er een jongen vandoor... hij zei dat hij hem als wieg kon gebruiken als hij later kinderen kreeg.
Daar liep dat meisje dus op haar blote voetjes, die rood en blauw zagen van de kou.
In een oud schort had ze een heleboel zwavelstokjes en één bosje hield ze in haar hand.
Niemand had nog iets van haar gekocht, de hele dag niet. Niemand had haar ook maar een stuivertje gegeven.
Hongerig en koud liep ze daar en ze zag er zo zielig uit, dat arme stakkertje!
De sneeuwvlokken vielen in haar lange, blonde haar, dat zo mooi in haar nek krulde, maar aan dat soort dingen dacht ze echt niet.
Uit alle ramen scheen licht naar buiten en het rook overal zo lekker naar gebraden gans... het was immers oudejaarsavond en daar dacht ze wel aan.

In een hoekje tussen twee huizen, waarvan het ene een beetje vooruitstak, ging ze in elkaar gedoken zitten. Haar beentjes trok ze onder zich op, maar ze kreeg het nog kouder, en naar huis durfde ze niet, want ze had geen zwavelstokjes verkocht en ook geen stuivertje gekregen.
Haar vader zou haar slaan en thuis was het trouwens ook koud. Ze woonden vlak onder het dak en daar blies de wind doorheen, ook al waren de ergste kieren met stro en oude lappen dichtgestopt.
Ze had bijna geen gevoel meer in haar handjes van de kou.
O, wat zou een zwavelstokje lekker warm zijn! Zou ze er eentje uit het bosje durven trekken en het tegen de muur afstrijken om haar handen te warmen?
Ze trok er een uit. "Ritsss..." Wat vlamde dat, wat brandde dat! Het gaf een warm, helder vlammetje, net een kaarsje, toen ze haar handen eromheen hield. Een wonderlijk licht gaf het.
Het meisje dacht dat ze voor een grote, ijzeren kachel zat met glimmende koperen ballen en een koperen trommel. Het vuur brandde zo heerlijk, het was zo lekker warm. 
Het meisje strekte haar voetjes al uit om die ook te warmen - toen ging de vlam uit, de kachel verdween - en zij zat met een stompje van het afgebrande zwavelstokje in haar hand.

Ze stak er nog een aan. Het brandde, het gaf licht en waar het schijnsel op de muur viel, werd die doorzichtig, net als een sluier. Ze keek zo de kamer in, waar de tafel gedekt was met een spierwit tafelkleed, met het fijnste porselein.
De gebraden gans, gevuld met pruimen en appeltjes, stond heerlijk te dampen. En wat het allerheerlijkst was, de gans sprong van de schaal en waggelde met een vork en mes in zijn rug over de grond. Hij kwam recht op het arme meisje af... toen ging het zwavelstokje uit en was alleen de dichte, koude muur er nog.

Ze stak er nog een aan.

Toen zat ze onder de mooiste kerstboom, nog groter en nog rijker versierd dan de boom die ze door de glazen deur bij de rijke koopman had gezien, vorig jaar met Kerstmis.
Er brandden wel duizend kaarsjes aan de groene takken, en gekleurde prentjes, zoals je die in etalages ziet, keken haar aan.
Het meisje strekte haar beide handen uit - toen ging het zwavelstokje uit, de vele kerstkaarsjes gingen de lucht in en veranderden in sterren, zag ze. Eentje viel er en liet een lange streep van vuur achter aan de hemel. "Nu gaat er iemand dood," zei het meisje. Want haar oude grootmoeder, de enige die lief voor haar was geweest, maar die nu dood was, had gezegd: "Als er een ster valt, gaat er een zieltje naar God."

Ze streek weer een zwavelstokje af tegen de muur, het gaf licht en in het schijnsel stond haar oma, heel duidelijk, heel stralend, heel vriendelijk en lief. "Oma!" riep het meisje. "O, neem me mee! Ik weet dat je weg bent, als het zwavelstokje uitgaat. Weg, net als de warme kachel, de gebraden gans en die prachtige, grote kerstboom."

Haastig streek ze de rest van de zwavelstokjes uit het bosje af, want ze wilde oma vasthouden.
De zwavelstokjes gaven zoveel licht dat het klaarlichte dag leek. Oma had er nog nooit zo mooi en zo groot uitgezien. Ze nam het kleine meisje op haar arm en ze vlogen, stralend en blij, heel, heel hoog.
Er was geen kou, geen honger, geen angst - ze waren bij God.
Maar in het hoekje bij het huis zat in de koude wintermorgen het kleine meisje met de rode wangen, met een glimlach om haar mond - dood, doodgevroren op de laatste avond van het oude jaar.

















Het werd nieuwjaarsochtend en het kleine dode meisje zat daar met haar zwavelstokjes, waarvan een bosje bijna was opgebrand. Ze heeft zich willen warmen, zeiden ze.
Niemand wist wat voor moois ze had gezien, hoe stralend ze met oma de vreugde van het nieuwe jaar was ingegaan.

(verhaal gekopieerd van de Eftelingsite)

* * * EINDE * * *

Ziellug he, slik, het arme kind...

Wat zal mijn moeder dit verhaal me vroeger vaak verteld hebben terwijl ze op de rand van mijn bed zat met het grote sprookjesboek in haar handen.
Telkens vroeg ik haar weer met tranen in mijn ogen "maar mama was er nou niemand die een keer naar buiten keek en het meisje zag zitten, wij zouden haar wel in huis halen toch?"
Wat haar antwoord daarop was weet ik niet meer maar ongetwijfeld zal ze ja gezegd hebben zodat ik rustig zou kunnen slapen.


Morgen avond gaan we dit sprookje weer in het echt bekijken, we gaan namelijk met 12 man (en een paar duizend andere bezoekers) oud en nieuw vieren in de Efteling. 
Dit is de eerste keer dat de Efteling op oudejaars avond tot 1 uur open is.
Het is wel even heel wat anders dan oudejaarsconferences kijken en spelletjes doen maar het lijkt me wel ontzettend leuk.

Deze post had ik al een tijdje in de wacht staan en ondanks dat Dicky Marie van De Lorelei Brocante met de kerst al een deel van dit sprookje publiceerde wilde ik deze post toch plaatsen als inleiding naar ons bezoek aan de Efteling op oudejaarsavond
Ik wil Dicky Marie heel veel sterkte wensen met haar hondje Rakker die vandaag geopereerd is, ik hoop zo dat hij snel weer op zal knappen.

Fijne jaarwisseling allemaal!!!

 

hartje 13,14,15,16,17,18,19

hartje nummer 13

HArtje nummer 14

hartje nummer 15

hartje nummer 16

hartje nummer 17

hartje nummer 18

hartje nummer 19

Help, mijn man heeft bijna 4 weken kerstvakantie!!!

Haha dat klink véééééééél erger als dat het is.
Sterker nog ik geniet ervan.
En hij besteed zijn vrije tijd erg goed moet ik zeggen.
Ik hoef hem niets te vragen.
Zelfs geen klussenlijstjes voor hem te maken.

Hij brengt mij naar mijn werk en haalt me daar ook weer op.
Doet alle boodschappen.
Maakt het huis schoon.
Hij kookt het avond eten.
Bracht overtollig huisraad naar de gemeentewerf.
Hing onze nieuwe buitenlamp op die we twee maanden geleden kochten.
Legde laminaat op de voor-zolder.
Monteerde twee shutter luxaflexen. 
Is nu bezig met het maken van luiken voor onze slaapkamer (foto's volgen als ze klaar zijn)
En tussendoor schilderde hij ons ienimini biedermeier kastje wit.

In de advertentie op Mp stond alleen een foto van de buitenkant van het kastje en als omschrijving daarbij stond dat er 4 plankjes in zaten.

Toen dacht ik nog 4 plankjes... het zal wel, dat past er toch nooit in.

Maar het is echt zo, kijk maar!

Afgelopen woensdag had ik nog een mazzeltje.

We gingen met z'n tweetjes naar een boedelhal om daar op zoek te gaan naar een grote oude schilderijlijst (die we overigens niet gevonden hebben) maar daar stond wel een tafel vol met oude kerstspullen, en daar tussen lagen ook heel veel oude kerstballen.

Ik vroeg aan de eigenaar wat ze moesten kosten, "nou" zegt hij "zoek maar wat bij elkaar, dan maak ik wel een mooi prijssie". Ja en daar hou ik dus niet van he, heb ik straks van alles bij elkaar gezocht en dan gaat hij me zeker vertellen dat hij er  30 euro voor wil hebben. Dus een beetje schuchter liep ik met een doos vol kerstballen naar hem toe en vroeg hem wat ze gingen kosten, "Ach, doe maar 4 euro" zegt hij. Ik helemaal blij natuurlijk.

Een paar van de ballen heb ik op mijn oude Petrus Regout schaal op de vensterbank gezet.

Ik hoop alleen dat de katten er van af blijven.

Tot nu toe is er door die schatjes nog maar 1 bal gesneuveld (gelukkig geen oude bal) en heeft er een mijn verlichtings snoer stuk gebeten (ik zal geen namen noemen).

En omdat mijn man nu zo heerlijk veel doet in huis had ik mooi nog even tijd over om de christmas slinger die ik bij de Wibra kocht met engeltjes papier te beplakken zodat hij meer bij mijn smaak past.

Deze handschoentjes maakte ik van een patroon die ik ik kreeg bij de nieuwsbrief van Paper & Pictures. Alle spullen had ik toevallig in huis en ze waren in een uurtje klaar.

Het enige wat ik eigenlijk nog af wil maken voor de kerst is dit kerst kussentje, ik zit inmiddels op de helft van het patroon maar ik betwijfel of het vanavond nog gaat lukken om hem af te krijgen.

Het patroon is gemaakt door Marijke van steekjes en kruisjes.

Tot slot wil ik iedereen hele fijne, gezellige en liefdevolle kerstdagen toewensen!

Xmas!

Lieve allemaal 

Ik wil jullie bedanken voor het volgen van mijn blog,

en voor de lieve reacties die jullie hier achter hebben

gelaten.

Wij wensen een ieder van jullie dan ook:

Lieve groetjes,

Wijnand & Inge

xxx van Cem

brocante aan de kade op de kerstmarkt morgen

jawel dames...jullie kunnen allemaal naar de kerstmarkt in Oud-beijerland morgen...het wordt weer een mega festijn...Hetty van Brocante aan de kade staat er ook....
Als je een uitnodiging wilt voor de jaarlijkse brocante verkoop die geen brocante minnend weldenkend zelfvoorzienend mens mag missen, mail me: sylvia_tuintje@hotmail.com ik stuur het mailtje naar haar door en zij stuurt je een uitnodiging als het zover is.

Stilte na de storm

Als eerste wil ik iedereen bedanken die mee heeft gedaan aan mijn give away.
Dank jullie wel ook voor alle lieve reacties op mijn vorige post, ik vind het echt heel fijn dat jullie begrepen dat ik de uitslag op deze manier deed.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

De rust bij mij en in mij is weer enigzins terug gekeerd.


Alle verjaardagen voor dit jaar zijn geweest.
De kerstboom staat en de cadeautjes liggen klaar.
(een kerstboom fotograferen is echt geen doen, je krijgt hem nooit mooi op de foto)

Meneer en mevrouw uil hebben een mooi plekje gekregen zodat ze onze vervelende katten in de gaten kunnen houden.

Ook de rest van de woonkamer heb ik een kerstsfeer gebracht.

Deze kerst schoentjes maakte ik vorig jaar naar een voorbeeld van Gepke.
Op haar site staat de tutorial onder de categorie *"Hobby" dan onderaan *"werkbeschrijvingen" aan klikken en dan bij *"kerstsok van wit vilt"vind je de uitgebreide uitleg. Zelf heb ik het model van de sok ietsjes aangepast.

 Ook op tafel heb ik nog wat kersterige dingetjes gezet.


 En mijn takje heb ik ook weer boven de spiegel gehangen.


 Boven de bank een paar waxklokjes en kerstbalhangertjes.


In de keuken heb ik mijn wildkroon omgetovert tot kerstkroon.

Alle kerstkaarten zijn geschreven en gepost.
De kerstverwenpakketten voor de vriendin van Peet en voor Carla zijn de deur uit.
Nog wat geurzakjes gemaakt voor familie en vriendinnen naar een voorbeeld van Sonja.

En afgelopen zondag hebben we dit snoeperige mini biedermeierkastje opgehaald die ik kocht via MP.

Hij is maar 59 cm hoog en 51 cm breed en komt naast de bank te staan als opbergplaats voor tijdschriften enz. Zo naast zijn grote broer kan je past echt goed zien hoe klein hij is.
Vanmiddag heeft mijn man heb in de grondverf gezet, durf het bijna niet te zeggen maar hij wordt ook wit.

Nog een dagje werken en het is weer weekend!!!

Heerlijk...

Ik heb nog wat zelfmaak kerst ideetjes klaar liggen, denk dat ik daar maar mee aan de slag ga.