Showing posts with label Nicky. Show all posts
Showing posts with label Nicky. Show all posts

Thursday, May 17, 2012

Dubbel ganger

Ik zocht laatst in Google afbeeldingen naar foto's van oude koffers en kwam toen deze foto's hieronder tegen... 
Mijn mond viel open... heeft deze Russische fotografe Morozova Tatiana misschien stiekem mijn Nicky voor deze reportage geleend?






Het leek mij wel een uitdaging om onze Nicky ook zo leuk op een oude koffer te fotograferen. 
De foto's hieronder heb ik van onze poes gemaakt.
Zeg nou zelf... ze hadden uit het zelfde nest geboren kunnen zijn!









Het viel nog niet mee om Nicky zo op de foto te zetten.

Eerst zocht ik een lege muur... 
Uhhh... die hebben we niet meer, overal staat wel wat tegen een muur aan.
Dus de bank naar het midden van de kamer geschoven, oude koffer van de slaapkamer kast gehaald en toen kon het feest beginnen...
Want hoe krijg je één poes zittend of liggend op een koffer terwijl er nog drie katten om je heen wandelen die reuze nieuwsgierig zijn naar wat je aan het doen bent en al helemaal geïnteresseerd zijn in het bakje met kattensnoepjes waar ik mee rond zwaaide.
Dus twee katten naar buiten en één (Bowie))in de gang.
Nicky met een kattensnoepje op de koffer gezet en camera in de aanslag, tien keer keer klikken, nul foto's goed.
Kat wandeld van de koffer af dus ik begin opnieuw.
Snoepje op de koffer Nicky erop en klikken maar, één foto redelijk gelukt.
Kat in de gang mauwt ondertussen de longen uit zijn lijf en krabt de deur bijna aan gort.
Kat uit de gang bevrijdt.
Nicky met snoepje op de koffer, Bowie ook een snoepje toe geworpen, Nicky weer op de koffer zetten klikken en weer één foto goed.
Bovenstaande herhaald zich een paar keer.
Nicky is het ondertussen behoorlijk zat en gaat in haar mandje liggen.
Poes Indy hangt aan de achterdeur als teken dat ze naar binnen wil, dus ik sta op om haar binnen te laten en oen die ik ben laat het bakje met kattensnoepjes op de grond staan.
Als ik weer op de grond wil gaan zitten zit Nicky dus haar buik vol te eten en nu ben ik er ook een beetje klaar mee.
Ik zet Nicky op de koffer, spreek Nicky streng toe, die kijkt me aan en gaat heel netjes zitten, ik klik een behoorlijk aantal foto's achter elkaar geef Nicky een knuffel en toen vond ik het genoeg geweest.

Wel lachen trouwens als je dan alle (mislukte) foto's daarna terug kijk, heel veel foto's met een weg flitsende kat, alleen een puntje van een staart en zelfs één met alleen de achterkant van Nicky haha.

Toch eens die Morozova Tatiana mailen hoe ze dat doet... katten fotograferen.

Morgen heb ik lekker een extra dag vrij omdat het hele bedrijf gesloten is, mooie gelegenheid om weer aan het knutselen te gaan met mijn dochter.

Allemaal een heel fijn weekend alvast!

Tuesday, March 6, 2012

Het was zo saai hier

Hey hallo,
Ik zal me even voorstellen, mijn naam is Bowie en ik ben een Britse korthaar van 3 jaar oud.
Hier in huis ben ik de een na jongste maar ik ben wel de enige kater.

















Zal ik nog eens wat vertellen...
Het was hier in huis zo saai de afgelopen week.
Mijn baasje en haar dochter waren de afgelopen week logeren in Brabant en mijn baas moest de hele week werken.
En toen was het eindelijk weekend ging hij ook al naar Brabant.
Nou gezellig hoor!

Dus ik verveel me nu een beetje en hang daarom de halve dag een beetje op tafel.
Eigenlijk mag ik niet op tafel zitten maar dat zien ze nu toch niet.
Zo kan ik goed kijken wat mijn 3 harige huisgenoten allemaal doen.

















Nicky bijvoorbeeld, dat is de jongste hier in huis en een echte meid als ik haar pest dan gaat ze heel zielig mekkeren en dan krijg ik altijd op mijn kop, Duh alsof zij altijd even lief is.
Ze is verliefd op Lodewijk van eigen huis en tuin geloof ik, ze denkt zeker dat hij voor haar ook wel een leuke tuin gaat aanplanten. Mag ze lekker verder dromen.

Nou en zit ze niet voor de tv dan ligt ze wel te maffen.
Nee dat is gezellig voor mij!
Weet je wat ik doe... ik neem even een zeer uitdagende pose aan misschien kan ik dan de aandacht van Indy trekken.
Indy is maar 4 maanden ouder dan ik maar ze heeft toch een kapsones echt niet normaal meer.
Nou zeg!!!
Wat denk je...
Doet Indy haar pootjes voor haar ogen, zo erg zie ik toch niet uit?
Dit wordt niks zo.  
Nou dan ga ik maar kijken of ik Nina kan vinden, Nina is de oudste poes in huis en ze is al bijna 9.
Ik ben erg verliefd op haar maar zij ziet mij niet zo zitten, als ik lekker tegen haar aan ga liggen loopt ze meteen chagrijnig weg.
Ha hier is ze.

Weet je wat, ik laat mijn huis genoten met rust en laat jullie wel even een babyfoto van mezelf zien.
Op deze foto woonde ik nog bij mijn vader en moeder thuis. Hier heb ik ook nog grijze haartjes op mijn koppie maar die zijn nu allemaal weg.






En zal ik mijn papa eens laten zien? Die is pas echt groot en sterk.

Hij heet Choco prince en mijn mama heet Hakuna matata maar van haar heb ik geen mooie foto. Weet je wat mijn echte naam is? Q-Pido, gelukkig noemen ze me nu Bowie dat is veel stoerder voor een echte kerel als ik.





Hé wat hoor ik nou... dat is het geluid van de voordeur!
(Helaas voor mijn vrouwtje is dit niet onze voordeur maar komt deze foto van het www)

Yes. yes, yes ze zijn weer terug!!!
Nou doei, ik ga kijken of ze iets lekkers voor mij mee hebben genomen.

Pootje van mij en de groetjes van mijn vrouwtje



Sunday, August 7, 2011

Los zand

De gene die mijn blog al een tijdje lezen weten dat ik mijn dagen meestal vol plan en dat ik het liefst alles tegelijk doe.
Ook heb ik al vaker verteld dat ik graag lijstjes maak met daarop de dingen die ik nog wil/moet doen. Die lijstjes maak ik om mij hoofd een beetje leeg te houden.
Het geeft ook zo'n fijn gevoel als je weer iets weg kan strepen.

De laatste tijd heb ik het idee dat mijn lijstjes alleen maar langer worden, ook al streep ik telkens weg wat gedaan is. De tijd lijkt als los zand door mijn vingers te glippen.
Er blijven dingen in mijn hoofd zitten die niet op een lijstje te schrijven zijn en jammer genoeg ook niet weg te strepen zijn. Verdrietige dingen die dicht bij mij gebeuren waar ik geen grip op heb en waar ik niets aan kan veranderen.

Over twee weken vliegen we naar Malta en daar heb ik echt heel veel zin in maar door deze omstandig heden lijkt het wel of ik me er niet toe kan zetten om vakantie inkopen te doen en te bedenken wat er allemaal mee moet.
Ik heb het gevoel dat ik iedereen in de steek laat door op vakantie te gaan.

Het lijkt ook wel hoe drukker ik het heb des te minder dingen ik doe die nuttig zijn maar waar ik wel lekker mijn hoofd bij leeg kan maken.
Zo ook deze week... op de blog van Loesje (Nelleke)
Bij haar werd ik geïnspireerd door haar pikante flesjes. Mijn hele huis heb ik doorgezocht naar een geschikt flesje met een mooie taille maar helaas op de fles afwasmiddel in het aanrecht kastje na had ik niets leuks in huis.
Toen bedacht ik me dat mij dat mijn dochter van die kleine paspopjes had liggen en daar heb ik er toen maar een van aangekleed.


Ze zijn te koop bij de A.ction en kosten maar € 1,39. Alleen ze zijn wel een beetje kaal en bloot zo he? (kleine aanvulling; ze ligggen bij de kinderknutselspullen)
Eerst beplakte ik het paspopje met Jdl servetten, dit gaat heel goed met decoupagelijm en liet dat drogen.

Daarna schilderde ik daar een body op met acrylverf en liet dat ook weer drogen.


Ik zocht wat kantjes, lintjes en bloemetjes bij elkaar en plakte dat over de body heen en uit eindelijk was dit het resultaat.

xxxxxxxxxx

Gisteravond zijn we ook nog met z'n drietjes naar het Schager popweekend geweest, toen we aankwamen speelde net Van Dik Hout.


Maar waar ik eigenlijk voor heen ging...
Mijn collega en zijn band Jerusalem traden daar op en ik had ze nog nooit live horen spelen.


En ik heb 3 kwartier lang genoten en lekker mee gezongen. Daarna begon het te regenen en besloten we maar naar huis te gaan.


xxxxxxxxxx

Vanmorgen was ik foto's van anderhalf jaar tijd vanaf de camera van mijn jongste dochter op de computer aan het zetten, toen kwam ik deze foto van Nicky tegen. Ik denk dat ze toen ongeveer 10 weken oud was.
Ik geloof dat Nicky zelf niet zo blij was met deze outfit maar het staat wel heel schattig.