Showing posts with label Afscheid. Show all posts
Showing posts with label Afscheid. Show all posts

Saturday, February 18, 2012

Van verdriet naar klein wonder en bedankje...

Van verdriet naar voorzichtige vreugde...
Ongelofelijk dat verdriet en vreugde zó dichtbij elkaar liggen.
Precies 3 weken na het overlijden van mijn schoonvader is zijn achterkleinkind geboren.
Een teer, klein, mooi, manneke, gezond ter wereld gekomen...

Levi is zijn naam...

Als je dat kleine ventje zo ziet, is het toch altijd maar weer een wonder.
We zijn blij...maar met een dubbel gevoel.
Hadden het mijn schoonvader zo gegund zijn achterkleinkind te zien.
Levi is een kadootje en wat zijn zijn ouders gelukkig en trots...

Welkom op de wereld kleine vent...
Dat je maar gezond, groot en stoer mag worden.



Ik wil jullie bedanken voor jullie lieve reacties, en steun, we hebben veel kaarten gekregen, heel bijzonder!
Het heeft ons heel goed gedaan dat er zoveel mensen mee hebben geleefd en uit alles wat er rondom het overlijden is gebeurt, is gebleken dat mijn schoonvader ZÉÉR geliefd was/is.
Wat een fijn gevoel is en we het de komende tijd een plekje kunnen gaan geven.
Mijn schoonmoeder is zo ontzéttend flink, onvoorstelbaar...

Bedankt allemaal BEDANKT!!!


Liefs Inge
Ook namens Wijnand

Sunday, January 29, 2012

Afscheid...

Opeens is het stil,
Zomaar weggerukt uit het leven, uit ons leven.
Zoveel verdriet, zo onwerkelijk, s'morgens naar je werk gaan, je grote passie, tussen de middag nog even naar huis bellen zoals je altijd deed, en een paar uur later is het voorbij.
Het is gewoon niet te bevatten.

Voor Ma, je zoons, je kleinkinderen en je schoondochters ging je door het vuur.
Je kon het zo gek niet bedenken of je kreeg het voor elkaar.
Niets was te gek, we gaven een gil en je was er.

Er werd je wel eens gevraagd, wanneer stop je met werken?
Tot ik erbij neerval, was je antwoord.
Je wens is op dat gebied ingewilligd, alleen veel te vroeg!
Je was nog maar 68 jaar.
Afgelopen Donderdag 26-01-2012 ben je overleden aan een hartstilstand.


We missen je vreselijk en de lege plek die je achterlaat is enorm.
Met een lach en een traan gaan we door een achtbaan van emoties,
want we hebben gelachen met je en om je.
Het is mooi om herinneringen op te halen en ook samen konden we dat als de beste.
Over 5 weken zou je overgroot Opa worden, helaas mag je dit niet meemaken.

Lieve Pa,
We houden van je en we missen je.

(Afgelopen Donderdag is mijn schoonvader plotseling overleden aan een hartstilstand)

Liefs Inge

Saturday, August 20, 2011

Verdriet

















Het voelt als zo oneerlijk...
Hij was zo jong nog...
Hij stond nog midden in het leven.
Hij was nog zo aan het genieten van zijn eerste kleinkind.
Hij... hij was de vader van mijn schoonzoon, vanmorgen vroeg is hij overleden.

Ik vind het zo ontzettend moeilijk om te zien dat mijn dochter en schoonzoon zo wanhopig van verdriet zijn.
Negentien zijn ze alle twee nog maar, dan hoor je nog onbezorgd in het leven te staan.
Dit verdriet is teveel en te groot voor ze.
Wat is kanker toch een verschrikkelijke ziekte.