Wednesday, January 28, 2009

I love my neighbours





De servieskast bij mijn vriendin Jeannette in huis is een feest voor het oog...al zeggen we het zelf...als we er lang naar kijken worden we er wel een beetje draaierig van ....te meer omdat ons alle verhalen te binnen schieten over hoe Jeannette aan zoveel servies is gekomen.

The cabinet in which my friend Jeannette keeps her crockery (or should I say her China?) is big enough to show all the treasures she found at flea markets.

De allerkleinste delftsblauwe elementjes zijn gezellig in een schaal gedrapeerd voor een overdadig effect.....

The small parts Delfts blue and little childrens China are all arranged in a large bowl.

Van de kapotte serviesdelen en van losse gevonden scherven mozaïkt ze potten en ballen, de badkamer had er eigenlijk ook al aan moeten geloven maar is vooralsnog verdedigd door niet welwillende familieleden.

From the little pieces of the plates and the bowls and cups she makes mosaïcs, the plan was to also decorate the bathroom from the bottom to the top with all these pieces in blue and white but she was the only one in her household...husband and children threatened her to leave the house.
Deze grote pot is helemaal gemozaikt met gevonden voorwerpen als speelgoed, scherven, knikkers enz...in vind het eerlijk gezegd onbegrijpelijk dat ze nog niet ontdekt is....

This big jar was decorated with pieces of toys, beads, etc.
A couple of years ago as we were celebrating my daughters birthday in our backgarden we heard a terrible noise. It was my neighbour who was throwing away a complete box of blue and white China in his garbage can. He had inherited the 50 pieces: plates, cups, bowls from his aunt who passed away. Since my neighbour and his wife were not interested in antique he thought: "The only way is out" and all the pieces were thrown in the bin. I have been hanging upside down for 5 minutes to get them all out...some were broken..the rest of them wasn't damaged at all. Jeannette got the bowls and the pieces, I kept the plates and the rest of it.

Een paar jaar geleden zaten we gezellig met de hele familie in de achtertuin een verjaardag te vieren. We genoten van het zonnetje en de jarige Jet. ...Tot we werden opgeschrikt door een oorverdovend lawaai, een harde klap en toen een ijzingwekkende stilte. Ook wij waren op slag stil...het gerinkel kwam uit de tuin van de buren en ik riep in een reflex: "Buurman wat gebeurt er? "(Bang dat de servieskast was omgevallen op de buurvrouw want zo klonk het). "Niks buurvrouw, we zijn aan het opruimen en dat was het servies van mijn tante..."De buurman had zojuist het complete 12 persoons servies van zijn oudtante (van Regout Maastricht) in de kliko ges..gedeponeerd. .Om een lang verhaal kort te maken...ik heb daarna op mijn kop in de kliko gehangen en heb de borden, soepkommen, dekschalen, juskommen, eierdoppen en de rest er gedeeltelijk in zijn geheel uit kunnen krijgen. Een aantal borden was gebroken, van de scherven ervan hebben we nog jaren gemozaiekt. De relatie met de buurman is nooit meer geworden zoals hij was...hij geschrokken van het aanzicht van de buurvrouw in de kliko...en dan ook nog ondersteboven....ik verbouwereerd omdat hij zomaar een compleet servies weggooide. Jeannette kreeg de dekschalen, ik hield de rest.

2 weken voor kerst, als de Sint het land uit is...wordt de kast gemetamorfoosd tot een echte kerstkast...meteen na de kerst gaat al het zilver er weer uit en binnenkort zal er wel een lading wit aan toegevoegd worden.

Two weeks before Christmas the cabinet gets extra decorations in silver and white to give it that extra special christmas look.

No comments:

Post a Comment